در دبستان دخترانه میرداماد، اربعین امسال رنگ و بوی دیگری داشت.
موکبی ساده اما پرشور برپا شد.
کنار این موکب، ایستگاه فرهنگی-هنری چون باغی کوچک برپا بود؛ جایی که دستان کودکانه، رنگ‌ها و خاک سفال را به جان می‌کشیدند.
بر دیوارهای دلشان، تصویرهایی از ایثار و عشق نقش بست؛ روی پارچه‌ها چاپ زدند و در سفال‌ها جان تازه دمیدند.
این دست‌ساخته‌ها، روایت‌های صمیمانه‌ای بودند از فهم کودکانه‌ای که در دل بزرگ‌ترین حماسه تاریخ ریشه داشت.
به پاس این هنر ناب، جوایزی به آن‌ها هدیه شد؛ نه تنها بازی‌های فکری و گلدان‌هایی مزین به نام «یا حسین»، که در حقیقت چراغی از امید و دانایی.
هدایا بهانه‌ای بودند برای انگیزه، برای شکوفایی و برای آموختن اینکه هنر و ایمان می‌توانند دست در دست هم دهند.
فضای مدرسه، لحظه‌ای به نمایشگاهی از عشق و خلاقیت بدل شد؛ جایی که معنویت در قالب رنگ و طرح جان گرفت.
این رویداد پلی بود میان تربیت، فرهنگ و ایمان؛ پلی که از دل‌های کوچک کودکان آغاز شد.
مدیریت مدرسه باور دارد چنین لحظه‌هایی، روح آموزش را زنده و رسالت مدرسه را معنا می‌بخشد.
