به باور روانشناسان و جامعه شناسان، بازی و اسباب بازی که عمیقاً با زندگی کودکان و نوجوانان پیوند خورده است، در روحیه و تکوین شخصیت آنان، اثر عمیقی بر جای میگذارد و باعث میشود که کودکان از طریق آشنایی با الگوها و هنجارهای جامعه خویش و درونیسازی ارزشهای آن در راستای اجتماعی شدن، گام بردارند . کاپلان درباره نقش بازی بر رشد اجتماعی کودک مینویسد : “بسیاری از تعاملات میان فردی کودکان پیش دبستانی، در چهارچوب بازی روی میدهند و روابط کودکان با والدین،خواهر و برادرها و هم سالان شان، در مقطع پیش دبستانی، به شدّت متحوّل میشود” . بازی، بهترین وسیله برای رشد و شکوفایی احساسات کودک و بهترین راه است « : در مورد بازی و رشد عاطفی کودک نیز گفتنی است برای پرورش هیجان ها و عواطف اوست.

 در حین بازی است که او چگونگی بروز عواطف، کنترل و ارضای مناسب آن را یاد می گیرد. هر چند کودک بین واقعیت و بازی فرق قائل است، ولی در عین حال، صداقت کودکانه را در بازی ظاهر میسازد». احساسها، تشویشها و اضطرابهای کودک در ضمن بازی، حقیقی هستند پدیدة بازی بر حسب علل، زمینهها و شرایط، طی زمانها و مکانهای مختلف، به لحاظ ساختار، محتوا و کارکرد، شکلهای گوناگونی به خود گرفتهاست . بر این اساس، از نیمة دوّم قرن بیستم و همراه و همگام با تحوّلات و پیشرفتها در صنایع الکترونیکی، بازیها و اسباب بازی» بازیهای رایانهای « هایی جدید و متفاوت با گذشته، پا به عرصه وجود گذاشته که اصطلاحاً نامیده میشود . گرچه تاریخچة بازیهای رایانهای به دهة 1970 م. بر میگردد؛ امّا در مدّت کوتاهی پس از پیدایش، نه تنها تحوّل عمیق و اساسی در نظام تفریحات و سرگرمی کودکان به وجود آوردند، بلکه در حال حاضر، گسترة بازیهای رایانهای به عنوان یک وسیلة گذران اوقات فراغت، به عرصة بزرگسالان نیز کشیده شده است . آثار فرهنگی و اجتماعی بازیهای رایانهای به گونهای است که دیگر نمیتوان به این بازیها فقط به عنوان یک وسیلة گذران اوقات فراغت نگریست اشاعه و آثار انقلاب بازیهای رایانه- « چنین بازیهایی، به حدّی است که از آنها با عنوان یاد میکنند » ای . صنعت ساخت بازیهای ویدیویی و رایانهای، در حال حاضر، به گستردهترین و سودآورترین حرفهها در صنعت سرگرمی کودکان تبدیل شدهاست .